Als ik aan coachen denk, is mijn eerste natuurlijke gedachte aan sport. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er in mijn leven een coach is die zijn spelers vraagt iets buitengewoons te doen, integendeel, het is moeilijk voor te stellen dat een coach dat zou doen – maar als ik toch aan coachen denk, is dat het eerste waar ik aan denk.
Wat een goede coach doet, is dat hij of zij aanpassingen maakt aan het spelersvermogen voordat zich een noodsituatie voordoet, en het beste verborgen talent naar boven haalt dat ongetwijfeld van het team een winnend team zal maken. Vanuit deze gedachtegang is het voor mij vrij duidelijk, dat ik nooit zal coachen in de NFL of welke professionele sport dan ook en ik kan niet verwachten dat ik dan een sterke coach wordt voor welk team dan ook. Ik verwacht echter wel te groeien als coach. Onderweg zal ik mijn coachingsvaardigheden tonen en mijn team zal dat kunnen merken. Dit is een duidelijk voorbeeld van goede planning naast mijn ideale leerstijl.
Dus wat is coaching nog meer?
de lichaamstaal van de spelers te leren kennen en aandacht te hebben voor hun interne dialoog
Dit is wat je voor mij doet, ik coach je club, mijn teamspelers, mijn sterren, mijn spelersproductie. Als je het niet weet, veel individuen zijn in de war en geloven niet echt dat training/conditionering/conditioneringstechnieken goed genoeg zijn, en dat coaching de oplossing is, en dat als de coach stopte met trainen hij ‘kapot’ was en dus minder kans had om de wedstrijd weer te winnen. Maar dat is onjuist! Al die technieken, de coach speelt ze en je hoeft maar 2 dingen te doen om een positieve invloed te hebben op het prestatievermogen van de spelers.
1) Inspireer: je hebt een bepaald speelveld voor je team en je moet al je vocabulaire gebruiken. WeGoalkeeper Wayne Verse Fitness Coach was geweldig op dit gebied van coaching.
2) Inzichtelijk: je moet Luisteren; het is belangrijk dat je spelers je leren kennen als hun coach. De coach kent zijn of haar spelers sterke/zwakke punten en kan het spel voor de spelers afbreken zodat ze het spel naar hun kracht (hun eigen sterke punten) en hun zwakke punten (de spelers spelen niet vaak op deze manier en ze zien de coach ook als hun constant werkende coach, observerend wat er gebeurt) kunnen spelen.
Sommige coaches bleven in het verleden uit de buurt van de media. Ze wilden de media niet op de hoogte brengen van hun speelveld of hun coaching stijl. Nu moeten coaches een ander gezicht laten zien; ze moeten naar het midden van de media sluipen en vertellen wat ze willen zeggen over hun spelers en de Dynamiek waarin de media de coachgroepen bezoeken in het midden van de wedstrijden.
Dit kan wat men noemt routine zijn zonder echte verandering; de coach komt via de media over de radio en op het internet. Maar tegenwoordig kost coachen tijd, het is meer een kuddebenadering. Basketbal- en voetbalpraatradio en -televisie hebben de wereld de kans gegeven om de oppervlakken van onze coachingsstijl te zien.
Coaching is niets meer dan een afgezaagde oefening geworden. Het is niet langer een techniek en methodologie die in verval is. Daarom worden nu steeds meer mensen actief gekozen als voeding coach.
Lees meer: